วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

สอน ACCESS โดยกระผมเอง







โปรแกรมนี้ พัฒนามาจาก Access ครับ แบบว่าทำงานไปด้วย พัฒนาไปด้วยนะครับ ไม่อยากปล่อยให้เวลาสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ครับ
หลักการของโปรแกรมนี้
- ก็เพื่อช่วยบริหารจัดการ ระบบงานของเราอะครับที่ทำอยู่ให้มีประสิทธิภาพ เมื่อเราต้องการข้อมูลอะไรก็ตามที่จะมาใช้ประกอบในการทำงาน เราก็สามารถเรียกใช้ข้อมูลได้จากโปรแกรมนี้ได้โดยตรงเลยครับ
- เชื่อว่าหลาย ๆ คนคงเคยประสบปัญหาเมื่อเราต้องมาเริ่มต้นงานใหม่ โดยเฉพาะ น้องๆ ที่จบใหม่ หรือ เพิ่งเข้ารับราชการใหม่ ๆ ก็คงต้องเริ่มมั่วกันอีกเยอะ กระผมก็มีปัญหาเหมือน กับหลาย ๆ คนที่จบใหม่นั้นแหละครับ แต่ว่า ไม่รอเวลา หรือไม่รอที่จะไปขอข้อมูลจากชาวบ้าน ก็เลยมานั่งคิดค้นว่า ทำอย่างไรนะ งานของเราจะเร็ว เรียกตรวจสอบได้ตลอดเวลา มีระบบจัดการฐานข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ บวกกับ ความบ้าครับ ที่กำลังเรียนรามฯ ไปด้วย (ทำงานด้วย + เรียนด้วย) สนใจที่จะศึกษาเรื่องระบบบริหารจัดการพอดีครับ เลยคิดสร้างระบบงานตัวนี้ขึ้นมา เชื่อไหมครับว่าตั้งแต่ทำงานมา 8 ปีกว่า เกือบ 10 ปี ระบบที่ผมใช้อยู่แทบจะไม่มีปัญหาเลยครับ สามารถ จัดการข้อมูล สารสนเทศต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว

สำหรับใครที่มีพื้นฐานด้าน Access อยู่แล้วก็คงไม่ยากครับ และก็ขอแนะนำคนที่ ไม่คิดที่จะสนใจ โปรแกรม Access นั้น ว่า ลองมาบ้าฝึกฝน Access เหมือนผมสิครับ รับรอง คุณจะเก่งเหมือนผม หรือ อาจจะเก่งมากกว่าผมก็ได้นะครับ เพราะว่าตอนนี้ ผมลองเปรียบเทียบระบบบริหารจัดการภายในหน่วยงานของกระผมแล้ว ผมยังไม่เห็นระบบไหน ในสำนักงานผมเป็นระบบเท่ากับที่ผมคิดไว้เลยครับ (ถ้าไม่ติดเรื่องงบประมาณนะ ผมคงพัฒนาได้ไปไกลกว่านี้อีก แต่ช่างเถอะครับ ขอให้เป็นระบบงานที่เราพัฒนาขึ้นมาจากตนเองได้ นั้นถือว่า เจ๋งแล้วอะครับ )
ลองคลิกเข้าไปดูรูปขยายก็ได้นะครับ สำหรับหน้าที่เห็นเป็นหน้าหลัก เปรียบเสมือน เมนูอะครับ
........


SPECT COM ของฉัน


ได้เวลา Upgrade กันสักทีครับ
สำหรับ Spect นี้
CPU C2D ประมาณ E4600 2.4 Ghz พอครับ
M/B Gigabyte EP31-DS3L
RAM DDR II 1024 Mbytes
H/D 80 GB + H/D พกพา 160 GB
3D PCI SLOT GF8600 SUPER 512 Mbytes
DVD-RW
CASE
สเปคนี้ก็ประมาณ หมื่นต้น ๆ ครับ ไม่แพงเท่าไร แต่มีประโยชน์มากครับ

วันนี้วันเสาร์ 31-05-51

ตื่นเช้าอีกแล้วเราวันนี้ เมื่อคืนวานนี้ ไปกินเลี้ยงโบนัสออกกับหัวหน้า กลับถึงบ้าน ประมาณ 5 ทุ่มกว่า ๆ
เช้า ๆ ไม่มีอะไรทำ เลยมานั่งวางแผนตารางเรียนให้กับตัวเอง
06.00 - ศึกษา CAI Mambo
08.00 - ทดสอบ Upload
09.00 - ศึกษาโปรแกรม Aceess จากเว็บไซต์
11.00 - ทำงานเว็บไซต์ของ กองสนับสนุน
13.00 - ไปหาข้าวกิน
19.00 - ศึกษา CAI Photoshop 1/2
20.00 - ทดสอบโปรเจ็ค Photoshop

วันพุธที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

จากบ้านนอก สู่เมืองกรุง


จากวันที่เราก้าวเข้าสู่ถนนของการทำงาน เรายังไม่รู้เลยว่าอนาคตวันข้างหน้านั้นจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่กระผม เฝ้าบอกกับตัวเองเสมอนั้นก็คือ จุดมุ่งหมายหลักของเราคืออะไร ชีวิตของเราจะประสบความสำเร็จได้นั้น เราควรจะอยู่ที่จุดไหน ครับ ผมเองเป็นคนที่การศึกษานั้นก็ถือว่า อยู่ในระดับดีคนนึงเหมือนกัน อันนี้ไม่ได้คุยนะครับ แต่ว่า จากการที่ได้ศึกษามานั้น ก็พบว่า สิ่งที่มันอยู่ข้างในของเรานั้น มันก็คือความพยายามนั้นเอง ถ้าคนเรามีความพยายามแล้ว งานอะไรที่ว่ายาก ก็คงไม่เกินความสามารถบวกกับความพยายามของเราอยู่ดี พูดถึงเรื่องนี้แล้ว นึกย้อนไปถึงสมัยครั้งเมื่อยังเป็นเด็กน้อย ม.ต้น ผมไม่รู้ว่า ผมเข้ามาทำไมในเมืองกรุง
แต่แล้ววันนี้ผมก็ได้รู้จักกับคำว่า ผู้ใหญ่ การเติบโตเป็นผู้ใหญ่นั้น เชื่อว่าใคร ๆ หลาย ๆ คนก็คงเป็นกันอยู่แล้ว แต่ทำอย่างไรละจะทำให้เป็นผู้ใหญ่ ที่มีคุณภาพ จริง ๆ แล้วผมเชื่อว่า การศึกษานั้น ทำให้มนุษย์เกิดการพัฒนา แต่ว่า ก็คงจะใช้ได้ไม่หมดกับทุกคนใช่ไหมครับ บางคนการศึกษาสูงแต่ทำตัวต่ำ ทำตัวเลว ก็มีให้เห็นกันทั่วไป แต่การศึกษา ก็เป็นหนทางนึงที่จะทำให้คนได้มีงานทำ หรือทำให้คนเราสามารถที่จะอยู่ และใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข หรือเปล่า อาจจะไม่ใช่กับทุกคน คนเราไม่ควรวัดค่ากันที่ระดับการศึกษา แต่ควรที่จะใช้ความเข้าใจกัน เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันมากกว่าที่จะเอาสิ่งที่ทุกคนเรียกว่าการศึกษา มาเป็นตัวตัดสินว่า เราควรที่จะคบกับใคร และไม่ควรคบกับใคร เพียงเพราะว่า คนคนนั้นเรียนดี เรียนเก่ง หรือ เรียนไม่ฉลาด ทุกคนพอถึงจุด ๆ นึงแล้วก็จะเริ่มคิดได้ครับว่า เราควรจะอยู่ตรงจุดไหนของชีวิตเรา
บนถนนของคนทำงานนั้น ถ้าต้องการให้งานประสบผลสำเร็จได้นั้น เราต้องฝึกฝนตนเองให้มาก ๆ ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก สู้ต่อไปนะครับ ขอให้โลกนี้มีแต่ความสุข

วันอังคารที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

เว็บไซต์ให้ความรู้ ACCESS

เท่าที่เคยเห็นมานะ มีอันนี้ใช้ได้ดีสุดเลย
www.fab.cphonet.org
ลองดูนะครับ

ภารกิจประจำวัน

0400 ตื่นนอน (เปลี่ยนเวลาตื่นแล้วครับ เพราะถ้าวันไหนเข้านอนเร็วก็จะตื่นไวครับ)
0430 อาบน้ำ, แปรงฟัน
0530 เขียนบล็อก วางแผนงานทั้งวัน
0600 อ่านข่าวสารจากหนังสือพิมพ์ข่าวสดออนไลน์
0610 เข้าตรวจสอบเว็บไซต์ที่ดูแลอยู่
0615 ฝึกฝนการเขียนโปรแกรมจากอินเตอร์เน็ต
0620 ปลุกลูกชาย และภรรยา
0650 แต่งตัวให้ลูกชายสุดที่รัก และแต่งเครื่องแบบตัวเอง
0715 เตรียมตัวไปส่งลูกที่โรงเรียน
0730 ส่งลูกเสร็จ เข้าที่ทำงาน
0800 เข้าแถวเคารพธงชาติ
0815 Soft Drink กาแฟ 1 แก้ว
0820 เริ่มงานเต็มที่
1130 พักทานอาหารมื้อกลางวัน แบ่งเวลาให้กับการศึกษา ตำรา E-BOOK รามคำแหง)รวมถึงการอ่านบทความงานวิจัย (ห้องสมุด ออนไลท์)
1200 นั่งเรียนและศึกษาสิ่งที่อยากรู้จาก CAI(ศึกษาด้วยตนเอง E-LEARNNING)
1300 เริ่มทำงานช่วงบ่าย
1600 เลิกงาน เตรียมตัวไปรับลูกที่โรงเรียน
1610 กลับถึงบ้าน นั่งสอนการบ้านให้ลูกชาย
1700 ไปเดินเล่น ออกกำลังกาย
1800 อาบน้ำ,เตรียมทานอาหารมื้อเย็น
1900 ดูข่าวสารบ้านเมืองจาก TV
2000 พาลูกทบทวนตำรา ฝึกฝนภาษาอังกฤษ
2100 พาลูกเข้านอน
2200 ศึกษาการใช้งานโปรแกรมต่าง ๆ และพัฒนาเว็บไซต์
2400 เข้านอน

ผมเชื่อว่าคนเรา ถ้าเรามีเข็มทิศนำทางแล้ว (เปรียบเทียบนะครับกับภารกิจประจำวัน) ปัญหาและอุปสรรค์ต่าง ๆ ก็จะไม่เกิดขึ้น เห็นไหมครับว่า ถ้าเราทำได้แบบนี้แล้ว ครอบครัวเราก็จะอบอุ่น มีความสุข ไม่มีปัญหาทั้งกับตนเอง และกับครอบครัว ชีวิตก็จะมีแต่ความสุข เวลาของคนเรานั้นมี 24 ชม.เท่ากัน แต่มันอยู่ที่ว่า คนเราจะเลือกใช้เวลาต่าง ๆ ที่มีอยู่ไปทำอะไรกันบ้าง แต่สำหรับตัวผมแล้วนั้น คิดว่า ให้เวลากับตัวเองกับสิ่งที่ตนเองชอบนั้นก็คือ การศึกษาและพัฒนาความรู้ ความสามารถด้วยตนเอง และไม่ลืมแบ่งเวลาให้กับครอบครัว สิ่งที่เราจะได้รับนั้นก็คือ งานที่เราทำ และรับผิดชอบก็จะประสบผลสำเร็จ ไม่เครียด สุขภาพจิตของเราก็จะดี แถมสมองของเราก็มีการพัฒนาตลอดเวลา พูดง่าย ๆ ว่า สำนึกดี สังคมก็จะดีนั้นเอง

วันศุกร์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

แนะแนวข้อสอบ เหล่าทหารพัสดุ

ท่านใดสนใจ เรื่องเกี่ยวกับระบบงานพัสดุ เอาเป็นคู่มือ 08 นะ ติดต่อผมได้นะครับ ตอนนี้กำลังอยากถ่ายทอดและแลกเปลี่ยนความรู้อะครับ ผมไม่เก่งเท่าไรหรอกครับ แต่อาศัยว่าขยัน ตอนนี้มีงานวิจัยอยู่เรื่อง เร็ว ๆ นี้ก็คาดว่าจะเสร็จ คงได้เห็นหน้าตา ระบบบริหารงานยุค IT ในแบบฉบับของ นักเรียนจ่าอากาศ เหล่าทหารพัสดุ กันดูนะครับ ว่าจะโดนแค่ไหน ทำขึ้นจาก Access อะครับ ใครสนใจก็มาคุยกันได้นะครับ ยินดีแลกเปลี่ยนความรู้ทุกเรื่องครับ

ซ่อมคอมพิวเตอร์ให้เจ้านาย

วันนี้ ต้องเตรียมอุปกรณ์ไปซ่อมเครื่องคอมพิวเตอร์ให้ รอง หัวหน้ากองฯ ด้วยอะครับ
อุปกรณ์ที่ใช้ในการซ่อมคอมนะครับ
1.โปรแกรม Windows Xp
2.ไขควง
3.ผ้าเช็ดมือ
4.ความรู้
5.(กระดาษจดอาการเสีย) ถ้าเก่งแล้วก็ส่วนมาก วิเคราะห์ด้วยตนเองได้เลยนะครับ

สำหรับอาการเครื่องนี้ ใช้แค่นี้พอครับ เพราะทำการ
- ตรวจสอบ RAM
- ตรวจเช็ค อุปกรณ์ต่อพ่วง
- ตรวจเช็ค แบ็ตเตอรี่
- ตรวจเช็ค M/B
- ตรวจเช็ค CPU
- ตรวจเช็ค ทั้งหมดอะนะ ได้ก็ดีครับ

ผลที่ได้ ก็คือ เครื่องติดไวรัส ครับ ทางแก้ไข ก็ Format แล้วก็ลงวินโดว์ใหม่ เท่านั้นก็จบแล้วครับ
เพราะ HardWare ไม่ได้เสียหาย ปัญหานี้ เป็นปัญหาที่ตัว Software ครับ การแก้ไขไม่มากนักครับ
ราคาค่าซ่อมก็ประมาณ 300 บาท (อันนี้ ราคาทั่วไปหรือเปล่านะ ) แต่ Case นี้ผมซ่อมให้ฟรีครับ เพราะเป็นของเจ้านาย

Update WebSite ให้กรมสารบรรณทหารอากาศ

รายการ Update วันนี้
1.ตัดแต่งรูป ให้สวยงามและทันสมัย
2.ปรับขนาดของข้อความให้เหมาะสม
แล้วอะไรอีกนะ อืมม์ คงมีเท่านี้อะนะ
3.มีนัดคุยกับ รอง ผอ.กองสนับสนุน

ใครยังไม่เคยเข้าไป ก็ลองไปหาอ่านข้อมูลดูได้นะครับ ได้ความรู้เรื่องเกี่ยวกับระบบงานสารบรรณ และงานธุรการอย่างมากเลยทีเดียวครับ
http://www.admin.rtaf.mi.th/


เตรียมการสอนคอมฯ ให้ นจอ.51

เตรียมตัวต้อนรับน้องใหม่ นจอ.51
ครับ ยินดีต้อนรับ นจอ.รุ่น 51 ทุกคนเลยนะครับ และที่สำคัญก็ยินดีให้กับ จ่าอากาศตรีใหม่ที่เพิ่งจบและได้ประดับยศกันไปเป็นที่เรียบร้อยเมื่อ 17 พ.ค.51 ที่ผ่านมาด้วยนะครับ ครับ สำหรับวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผม รู้สึกว่า กำลังมันส์มือ อยากเขียน ๆ ให้มันมากๆ ขึ้น ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า เดือน มิ.ย.51 ต้องทำการสอน นักเรียนจ่าอากาศรุ่น 51 เหล่า ช่างอากาศ วันนี้อยู่ว่าง ๆ ก็ขอวางแผนการสอนให้กับ น้อง ๆ นักเรียนจ่าฯ ใหม่ด้วยเลยนะครับ เวลาสอนจริง ๆ จะได้ไม่มีปัญหา แต่ก็ปฏิบัติแบบนี้มาตั้งแต่สมัยที่ จบมาใหม่ ๆ แล้วอะครับ จนตอนนี้ผมก็ อย่างเข้าปีที่ 8 ของอาชีพรับราชการ พร้อมกับการสั่งสมประสบการณ์ในการสอน น้อง ๆ นจอ.รุ่นตั้งแต่ 40 ขึ้นมา จนถึงปัจจุบัน ก็ ทั้งหมด 11 รุ่นแล้วอะครับ คนจบไปก็ประมาณ เกือบ ๆ สามพันได้มั้ง อือม ถ้ามีน้อง ๆ ท่านใดเคยเรียนกับผม ก็คงรู้จักกันดีอะครับ ว่าแล้วขอเวลาไปวางแผนการสอนก่อนนะครับ แล้วไงถ้ามีเวลา รับรองครับ มาเขียนเรื่องราวให้อ่านกันอีกแน่นอนครับ อืมมลืมดูเวลาครับ ตีสามนิด ๆ ละ พรุ่งนี้ ไม่ใช่สิ วันนี้เข้างาน 8.00 โมง ครับ เหมือนทุกวันนั้นแหละครับ แต่ที่แปลกไปก็คือ รู้สึกว่าได้ทบทวนอะไรเกี่ยวกับตัวเองมากขึ้น สงสัยเพราะว่า ได้รู้จักและรองเขียน บล็อก นี้ละมั้ง อือม ดีเหมือนกันครับ เขียนเยอะๆ ก็เหมือนสมุดโน้ตที่เราใช้กันนั้นแหละครับ

วันนี้ นอนดึกไปหน่อยครับ

อือม อาจจะไม่เรียกว่าดึกครับ เพราะว่าตอนนี้ไปดูเวลาก็ประมาณ 2.17 นาที (ตีสอง สิบเจ็ดนาทีครับ) ปกติก็จะนอนแต่หัวค่ำครับ แล้วก็ชอบตื่นมาดึก ๆ แล้วก็ไปนอนอีกทีประมาณ ตีสี ตื่นอีกที หกโมงครับ ก็เป็นแบบนี้ประจำเลยครับ ตั้งแต่จบจาก โรงเรียนจ่าอากาศมา การใช้ชีวิตต่าง ๆ ก็เรียบง่ายครับ ไม่อยากทำให้ชีวิตวุ่นวาย จริง ๆ อยู่บนพื้นฐานของความพอเพียงครับ
เป้าหมายหลัก ๆ ของกระผมก็คือ
1.ปฏิบัติงานเต็มประสิทธิภาพของตัวเอง
2.ศึกษาเล่าเรียนเพิ่มพูนความรู้ ให้กับตนเองควบคู่ไปกับการทำงาน
3.สร้างพื้นฐานของตนเอง และครอบครัวให้เกิดความมั่นคง

ข้อคิดส่วนบุคคล
1.เรียนรู้อดีตที่ผิดพลาด เพื่อทำอนาคตให้ดีที่สุด
2.รู้จักคำว่าพอดี พอเหมาะ พอสมควร และก็พอเพียง
3.ไม่ทำให้สังคมเดือดร้อน
4.กตัญญูรู้คุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ และญาติมิตร
5.บุญวาสนา ย่อมคู่กับการทำความดี
6.ดี เลว ขึ้นอยู่ที่การทำตัวเอง
7.พูดให้น้อย คิดก่อนที่จะพูด พูดในเรื่องที่ควรพูด
8.มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ คนเราเกิดมาควรสร้างความดีเอาไว้เยอะ ๆ บุญกุศลจะได้นำพาชีวิตไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น


เริ่มต้นวันใหม่ กับวันใส ๆ แบบนี้

ก่อนอื่นต้องกล่าวคำว่าสวัสดีก่อนนะครับ
สำหรับวันนี้ก็ต้องบอกว่า เป็นอะไรที่ดีมาก ๆ ครับ เพราะได้เจอกับ http://www.blogger.com/ ซึ่งจริง ๆ แล้ว พอจะรู้จักมาอยู่เหมือนกันครับ แต่ว่า ไม่ค่อยมีเวลามากสักเท่าไรที่จะมานั่งดูแบบยาว ๆ ครับ ก็เริ่มต้นกันสักทีครับ อะไรดี ๆ ที่กระผมมี และที่เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆ และต่อผู้ที่สนใจ กระผมก็ยินดีที่จะนำมาเสนอเรื่องราว หรือนำมาเล่าสู่เพื่อน ๆ ฟังกันนะครับ
สำหรับตัวกระผมเองนั้น ก็เรียกว่า มิตรก็ได้นะครับ ปัจจุบัน รับราชการ ครับ การศึกษา ป.ตรี จากรั้ว ม.รามคำแหง งานอดิเรก เป็นเว็บมาสเตอร์ครับ ใครสนใจเรื่องเว็บไซต์ก็เข้ามาคุยกันได้ตลอดเลยนะครับ ยินดีให้คำแนะนำปรึกษาครับ ขอให้เป็นเรื่องที่ถูกต้องและไม่เป็นการผิดศีลธรรมอันดีของบ้านเมืองนะครับ เอาไว้เจอกันในบทความต่อ ๆ ไปนะครับ ขอบคุณมากครับที่เสียเวลาอ่านกัน

คลังบทความของบล็อก